wèi là yǐ jiàn sì bái ǒu de shù yǔ chéng zǐ shòu qiě shù wǎn liú zhī yì
未腊已见四白偶得数语呈子寿且述挽留之意
rén yán sān rì bái zhào fēng nián, sì bái xīn féng xiàng là qián.
人言三日白兆丰年,四白欣逢向腊前。
xì sǎn lú huā chū zháo dì, luàn piāo liǔ xù hū màn tiān.
细糁芦花初着地,乱飘柳絮忽漫天。
yǎ yí lǐng kè dēng tái shàng, zhèng yù kāi zūn xiàng jiǔ biān.
雅宜领客登台上,正欲开尊向酒边。
lè suì xìng jūn tóng fù yǒng, ruò wéi guī zhào jù piān rán.
乐岁幸君同赋咏,若为归棹遽翩然。
人言三日白兆丰年,四白欣逢向腊前。细糁芦花初着地,乱飘柳絮忽漫天。雅宜领客登台上,正欲开尊向酒边。乐岁幸君同赋咏,若为归棹遽翩然。
吴芾(1104—1183),字明可,号湖山居士,浙江台州府人(现今浙江省台州市仙居县田市吴桥村)人。绍兴二年(1132)进士,官秘书正字,因揭露秦桧卖国专权被罢官。后任监察御史,上疏宋高宗自爱自强、励精图治。...