《坠马后柬萧文明给事长句并呈同游诸君子》拼音版

明代李东阳

zhuìhòujiǎnxiāowénmínggěishìzhǎngbìngchéngtóngyóuzhūjūnzi--dōngyáng

zàihuángményànguījìngjiànruòfēi

fānkōngshēnduòchénzhānrén

xíngquèkòuhuángménzháizhǔwēngzuìshuìjīngdào

dōngxuānchuángjièjīnqiángmián

èrlángyōngxiàzhōngtíngzuǒyòuqièpánshānxíng

西línyàozǒutóngdōngjiāshìjiǔláipíngyīng

lángwèiwèntíngkǒushǒuyùnzhòngqīng

huángménduìchuángchénchénxiànqíng

huángméncháohuízuònánpíngpānlángkuàguò

西táicōngsuídōngcáoyǒutóngguānliǎngliáozuǒ

zhōulángziwèigànwénzhěngduò

qúnjiēzhòngyànzēngyōunánpíngxiàng

dāngduòchéngdōngāqiányǒushēnhòutuó

zhìshēnyíngzhànghuòyǒushénguǐxiāng

xíngwèiwèiduìjiǔjǐnzuìqiě

shīchéngbìngnéngxiěhuángménjiàncāo

tíngkōngsànzàijiāndài

dàoféngdōngcáosòngguīmèiquèzhīyóufǎn

ménqiángzuòhuānxiàoshēngshíkǒngshuāiyánjīnglǎo

ménwěnbìngjīngyuèxìngshìxiánguānguǎshū簿

gāoyínlǎngfěngyóushécúnzuòshūshū

rénzuòshíyíngzhǔzhàngxíngzhuǎnchóu

huángménzishíguòwènàiqíngduōzhù

píngshēngròuxīntóngshìshàngyōuyōuxíng

huànxiǎnshìyǒushùduòwèijūnjīnliǎng

zuòshībìngxièhuángménbǎoqiānjīnxiàngchí

李东阳简介

唐代·李东阳的简介

李东阳

李东阳(1447年-1516年),字宾之,号西涯,谥文正,明朝中叶重臣,文学家,书法家,茶陵诗派的核心人物。湖广长沙府茶陵州(今湖南茶陵)人,寄籍京师(今北京市)。天顺八年进士,授编修,累迁侍讲学士,充东宫讲官,弘治八年以礼部侍郎兼文渊阁大学士,直内阁,预机务。立朝五十年,柄国十八载,清节不渝。文章典雅流丽,工篆隶书。有《怀麓堂集》、《怀麓堂诗话》、《燕对录》。

...〔 ► 李东阳的诗(957篇)